माझे_स्वप्न

First posted on  "Antarnad Manache"  on 17th April 2012

माझं स्वप्नं

(कविवर्य लक्ष्मीनारायण बोल्ली यांची मनस्वी माफी मागून )

                              

काल रात्री मला एक स्वप्नं पडल होतं,

एका रात्रीत अवघं जग बदललं होतं.

सर्व राष्ट्र एकजूट होते,

युद्ध - प्रतियुद्ध घडतंच नव्हते. 

मानवता हाच होता एकमेव धर्म,

माणसाची महानता ठरवत होते कर्म.

पृथ्वीवर नव्हता एका ही भ्रष्टाचारी,

अस्तित्वातच नव्हती कोर्ट अन कचेरी.

कुलूपाविना होतं दार,

कारण तेथे नव्हते गुन्हेगार.

स्त्री पुरुष समानतेचा नव्हता वाद,

शुद्ध, सुंदर, प्रेमळ भाषेत होते संवाद.

राष्ट्र प्रगतीचे स्वप्नं पाहत होते नेते,

माणसा - माणसात होते बंधुत्वाचे नाते.

गुन्हे घडतच नव्हते, म्हणून पोलीस खातेच नव्हते,

गुन्हे घडतच नव्हते, म्हणून पोलीस खातेच नव्हते!

माझे हे स्वप्नं स्वप्नंच होते,
सत्य काही नव्हते,
सत्य काही नव्हते....

  

: Anup K

सतगुरु_से_विनती

सतगुरु से विनती...

 लिखित : श्रीपति सरनाड (कन्नड़ा में मूल लेखन)
अनुवाद : आत्माराम जाजोडीया

     यह देह, यह आत्मा
     चित्त, मन, बुध्दी सभी आप ही के है,
     स्वेच्छा से इनका उपयोग कीजिए |

                         कठपुतली मै प्रभो !
                         सूत्रचालक आप स्वयं
                         ' मै कर्ता ' भावना को पूरी मिटा दीजिए |

     समग्र चैतन्य को
     मुद्रित कर स्वमुद्र से
     इस अस्तित्व को परमलय दीजिए |

                          सर्वांग मेरे
                          तव प्राणाहुती से
                          दीव्य स्पंदन झंकृत सदैव होते रहें |

     मेरा इन्द्रिय समूह
     डूबे तेरे रंग में
     श्वास उच्छ्वास से परिमल हो तेरी कृपा से |

                           तेरे लिए, तुझ द्वारा, तुझा ही में जीने का
                           हो रहस्य हस्तगत, स्वामी तेरी कृपा से ! 
 
      यह देह, यह आत्मा
      चित्त, मन, बुध्दी सभी आप ही के है |

:- लिखित : श्रीपति सरनाडजी

Once More...

Once More... : a poem on life.

I saw a school boy fade up with studies,

afraid of exam & worrying the worries.

He wished, God, if he was baby then,

to crawl, to toddle & hop like hen.

Soon, I saw  a college boy, bunked a lecture,

pondering was he over past & future.

He wished, God, if he was school boy again,

to play with butterflies and in the rain.

Then, I saw an adult who was a clerk,

with distress finishing the office work.

He wished, God, to give once more childhood,

to enjoy school & delicious food.

I saw a old man bent in the back,

the strength in muscles did he lack.

He wished, God, if again he was a youth,

to fight for justice and the truth.

Then,

I saw a quiet old man remembering his life's theme,

Soon he heard the knell ringing for him.

No wonder if he wished, God,

to have his life once more !!!

: Anup K

दंगल...

दंगल

माणसातील पशुवृत्ती जागी होतो,
नि दंगल जन्म घेते.

लंकेप्रमाणे दंगल गाव पेटवते,
प्रेम आणि माणुसकीची जळून राख होते.

दंगलीतून होतो जन्म हिंसाचाराचा
विसर पडतो माणसाला तेव्हा अहिंसेच्या पुजाकाचा.

शांतीचे अपहरण करून माजवते दंगले काहूर,
माणसाला अश्रुसागरात बुडवते दंगल ही क्रूर.

द्वेषाचे डोंगर नि असामंजस्याची दरी तयार होते,
याच संधीच्या प्रतीक्षेतील परकीय शक्ती आक्रमक होते.

पण दंगलीची तरी चूक काय ?
माणसानेच तिला जन्म दिलाय.

निरपराध समाज मात्र वेड्यासारखा
शोधात असतो,

माणसातील पशुवृत्तीवर उपचार करणा-या एका पशु वैद्याला
आणि
तुटलेली मने प्रेमाच्या धाग्यांनी गुंफणाऱ्या एका विणकराला !

:- अनुपम  

First Published in: Newspaper - 'Tarun Bharat' 27th October 2002 edition

Communication

I was thinking today that to communicate with someone we need a platform.

Like we communicate with our friends on facebook or google+.
We are connected to facebook's server, so is our friend which enables us to chat to share photos etc.

Coming to real life,

When we commune with a friend on phone, I suppose some kind of electromagnetic waves or radio waves connect us with the system of our service providers.

Coming to next level ,
Communication at the level of MIND - like a mother knows when a baby is hungry. Or when we are grown ups parents still know when we are upset.
it seems something flows between those connected with the bond of love.

Coming to highest level that I could think, And where all that I write can go wrong is,
Communication at the level of HEART / spiritual.
Our vedic literature speaks of Telepathy and other means of interpersonal communication. Even thinking of these makes me wonder and think of facebook as mere childs toy.

Then suppose we believe in this type of communication,

Next question comes to my mind,

What about the platform? like above.
Even if we become spiritually elevated and are able to commune, what platform we would be using to do so?

I think this lack of platform for these kind of communications lead to downfall of these systems.

Somewhere down the lane the platform used might,..... well guesses do not work here.

Some help could be this - 

 http://www.spiritualityfoundation.org/subscriptions/whispers/invitation.html