Pages

Wednesday, April 18, 2012

माझे_स्वप्न



First posted on  "Antarnad Manache"  on 17th April 2012

माझं स्वप्नं

(कविवर्य लक्ष्मीनारायण बोल्ली यांची मनस्वी माफी मागून )

                              
काल रात्री मला एक स्वप्नं पडल होतं,
एका रात्रीत अवघं जग बदललं होतं.

सर्व राष्ट्र एकजूट होते,
युद्ध - प्रतियुद्ध घडतंच नव्हते. 

मानवता हाच होता एकमेव धर्म,
माणसाची महानता ठरवत होते कर्म.

पृथ्वीवर नव्हता एका ही भ्रष्टाचारी,
अस्तित्वातच नव्हती कोर्ट अन कचेरी.

कुलूपाविना होतं दार,
कारण तेथे नव्हते गुन्हेगार.

स्त्री पुरुष समानतेचा नव्हता वाद,
शुद्ध, सुंदर, प्रेमळ भाषेत होते संवाद.

राष्ट्र प्रगतीचे स्वप्नं पाहत होते नेते,
माणसा - माणसात होते बंधुत्वाचे नाते.

गुन्हे घडतच नव्हते, म्हणून पोलीस खातेच नव्हते,
गुन्हे घडतच नव्हते, म्हणून पोलीस खातेच नव्हते!

माझे हे स्वप्नं स्वप्नंच होते,
सत्य काही नव्हते,
सत्य काही नव्हते....



  

: Anup K

Saturday, April 14, 2012

सतगुरु_से_विनती

सतगुरु से विनती...

 लिखित : श्रीपति सरनाड (कन्नड़ा में मूल लेखन)
अनुवाद : आत्माराम जाजोडीया



     यह देह, यह आत्मा
     चित्त, मन, बुध्दी सभी आप ही के है,
     स्वेच्छा से इनका उपयोग कीजिए |

                         कठपुतली मै प्रभो !
                         सूत्रचालक आप स्वयं
                         ' मै कर्ता ' भावना को पूरी मिटा दीजिए |

     समग्र चैतन्य को
     मुद्रित कर स्वमुद्र से
     इस अस्तित्व को परमलय
दीजिए |

                          सर्वांग मेरे
                          तव प्राणाहुती से
                          दीव्य स्पंदन झंकृत सदैव होते रहें |

     मेरा इन्द्रिय समूह
     डूबे तेरे रंग में
     श्वास उच्छ्वास से परिमल हो तेरी कृपा से |

                           तेरे लिए, तुझ द्वारा, तुझा ही में जीने का
                           हो रहस्य हस्तगत, स्वामी तेरी कृपा से ! 

 
     
यह देह, यह आत्मा
      चित्त, मन, बुध्दी सभी आप ही के है |


:- लिखित : श्रीपति सरनाडजी

Tuesday, April 10, 2012

Once More...

Once More... : a poem on life.


I saw a school boy fade up with studies,
afraid of exam & worrying the worries.
He wished, God, if he was baby then,
to crawl, to toddle & hop like hen.

Soon, I saw  a college boy, bunked a lecture,
pondering was he over past & future.
He wished, God, if he was school boy again,
to play with butterflies and in the rain.

Then, I saw an adult who was a clerk,
with distress finishing the office work.
He wished, God, to give once more childhood,
to enjoy school & delicious food.

I saw a old man bent in the back,
the strength in muscles did he lack.
He wished, God, if again he was a youth,
to fight for justice and the truth.

Then,
I saw a quiet old man remembering his life's theme,
Soon he heard the knell ringing for him.
No wonder if he wished, God,
to have his life once more !!!


: Anup K